خدای من این نیست...

…می‌پرستمش!
اگر خدا کسی‌ست که آن چشمان جادویی که هر روز هزار رنگ جدید را می‌شود در آن‌ها دید،
آن لب‌های به رنگ انار و آن گیسوان به رنگ پر زاغ را آفریده،
او را می‌پرستم…

آری،
خدای من یگانه است و بی‌همتا؛
خدایی که جز زیبایی مطلق نیست و جز زیبایی نمی‌آفریند
خدایی که من می‌پرستم -به همان اندازه که خدای من و تو- خدای پلنگ‌ها و لک‌لک‌ها و مورچه‌ها هم هست
خدای من خدای روزهای بارانی‌ست، خدای رنگین‌کمان، خدای درختان سپیدار
خدای من انسان را خون‌خوار و جنگجو نیافریده
خدای من، خدای صلح است و عشق است و آشتی؛
خدای گفتگوست و راستی
خدای من این نیست که می‌گویند!
خدای من هر موجودی را حق حیات داده و هر انسانی را حق بیان
خدای من، خدای آزادی‌ست؛
خدای کلمات، خدای قلم…
خدای من حسی دارد شبیه یک استکان چای در برف!
شبیه یک بوسه‌ی ناگهان!
شبیه یک آرمان…
ای مردم!
خدای من این نیست که می‌گویند…