خروج از دوگانه‌ی بخشش و فراموشی

اگر بخواهم راستش را بگویم، ایده‌ی اولیه‌ی این پست از آهنگ Monsters با صدای James Blunt آمده. در طول آهنگ، یک مرد با پدرش صحبت می‌کند. و در جایی از آهنگ می‌گوید «نه نیازی به بخشش هست، نه نیازی به فراموشی / من اشتباهات تو را می‌دانم و تو اشتباهات مرا». شنیدن این بخش ترانه، برایم از آن لحظه‌ها بود که آدم در مواجهه با یک حرف ساده و منطقی -که اصولا در اعماق ذهنش آن را از قبل می‌دانسته- یکهو حس می‌کند الهام‌بخش‌ترین جمله‌ی قرن را شنیده.

خلاصه این‌که می‌خواهم درمورد این مفهوم (دوگانه‌ی بخشش و فراموشی) و ترجمه‌اش در زندگی شخصی و اجتماعی آدم‌ها صحبت کنم. امیدوارم که خواندنش، برای شما هم از آن لحظه‌های الهام‌بخش ایجاد کند!