برای کاهش استرس عکاسی کنید!

آخرین روزی که نگرانی و استرس خاصی نداشتید را یادتان هست؟ بین کرونا و فاجعه‌های طبیعی و غیرطبیعی و وضعیت اقتصادی‌مان، باید گفت که سلامت روان ما ایرانی‌ها مدت‌هاست که در خطر است. هرکسی برای مقابله با استرس، مکانیسم‌های دفاعی خاص خودش را دارد که بعضی‌ها سالم‌اند و بعضی‌ها نه. در این پست، یکی از سالم‌ترین راه‌های کاهش استرس را به شما معرفی خواهم کرد: عکاسی!

ادامه‌ی پست را بخوانید تا ببینید عکاسی چه‌طور می‌تواند به کاهش حجم استرس و حفظ سلامت روان کمک کند؛ فارغ از این‌که با گوشی عکس می‌گیرید یا با دوربین و ابزارهای جانبی دیگر.

عکاسی چه‌طور به کاهش استرس کمک می‌کند

۱- تغییر زاویه‌ی دید و مرکز توجه

برای گرفتن عکس‌های خوب، باید تمام توجه‌مان را به کادر عکس‌مان معطوف کنیم. موقع عکاسی، تمام چیزهای خارج از کادر دوربین، اهمیت‌شان را از دست می‌دهند.

تازه انتخاب کادر و عناصر داخلش هم کاملا به عهده‌ی ماست. و این یعنی سطحی از کنترل که خیلی وقت‌ها در زندگی‌مان نبودش را حس می‌کنیم.

عکاس به دنبال نور است و زیبایی. و بعد از پیدا کردن‌شان، می‌رود سراغ ریزه‌کاری‌های خاص ثبت یک عکس خوب.

تمام مراحل این فرآیند، ذهن ما را درگیر دغدغه‌هایی بسیار مثبت می‌کنند و تاثیر استرس را -حداقل برای مدتی- از بین می‌برند.

۲- تحرک و بیرون رفتن

گرفتن عکس خوب، زحمت لازم دارد؛ چه در خانه باشیم و چه برای شکار زیبایی بیرون برویم. و تحقیقات نشان داده‌اند که تحرک فیزیکی برای مقابله با استرس و افسردگی مفید است.

علاوه بر این، اگر دنبال مکان‌های جذاب برای عکاسی باشیم. صرف حضور در این مکان‌ها هم می‌تواند به سلامت روان‌مان کمک کند. پس برای عکاسی به محیط‌هایی سر بزنید که برایتان جذاب‌اند.

اگر اهل طبیعت‌اید، بروید سراغ عکاسی منظره. اگر چهره و رفتار آدم‌ها کنج‌کاوتان می‌کند، بروید سراغ عکاسی خیابانی و مستند یا عکاسی پرتره. اگر آدم ریزبینی هستید و به چیزهایی توجه می‌کنید که دیگران نمی‌بینند، به عکاسی ماکرو فکر کنید. اگر سلیقه‌تان خوب است و بازی با رنگ‌ها و اشیا را دوست دارید، چینش‌های مختلف برای عکاسی را امتحان کنید. و…

۳- امکان بیان کردن خود و احساسات معمولا پنهان

خیلی از ما در زندگی‌مان -یا بخش‌هایی از آن- احساس تنهایی می‌کنیم. یعنی حس می‌کنیم کسی نیست که بتوانیم از احساسات‌مان برایش بگوییم. کسی نیست که سراپاگوش شود و حرف‌هایمان را بشنود. طبیعتا این حس منجر به سکوت می‌شود. و سکوت، تاثیرات منفی استرس و افسردگی را افزایش می‌دهد.

عکاسی می‌تواند وسیله‌ای شود برای بیان خودمان و احساسات درونی و پنهان‌مان از طریق نمادها و عناصر مختلف.

می‌شود یک صحنه‌ی ثابت را به ده‌ها نفر نشان داد و از آن‌ها خواست عکسش را بگیرند. و بعد، می‌شود تفاوت نگاه تک‌تک آن‌ها را در عکس‌هایشان دید.

عکاسی از طبیعت، عکاسی خیابانی، عکاسی از چینش‌های مختلف اشیا، عکاسی ماکرو و حتی عکس گرفتن از خودمان یا عزیزان‌مان می‌تواند وسیله‌ای برای بیان ما شود. از هر چه که دوست دارید، هر جور که دوست دارید عکس بگیرید. و فقط نگران حس خودتان باشید.

چند وقت پیش با یکی هم‌صحبت شدم که اکثر پست‌های اینستاگرامش سلف‌پرتره بودند. از او خواستم که اگر ناراحت نمی‌شود، دلیل پست کردن این همه عکس متنوع از خودش و دوری کردن از سوژه‌های دیگر را برایم بگوید. جوابش برایم تازگی داشت. گفت سلفی‌هایش به او حس زیبا بودن می‌دهند. و او این حس را برای حفظ اعتماد به نفسش نیاز دارد.

نمی‌گویم شروع کنید به گرفتن سلف‌پرتره‌های روزانه در حالت‌های مختلف و پست کردن‌شان در اینستاگرام. اما این را می‌گویم که هنر می‌تواند تاثیرات خارق‌العاده‌ای داشته باشد که حتی تصورشان را هم نمی‌کنید. و در حال حاضر و به لطف گوشی‌های هوش‌مند، عکاسی یکی از دردست‌رس‌ترین هنرهاست.

مطمئن باشید که بعد از چند ساعت وقت گذاشتن برای عکاسی، احساس تخلیه شدن خواهید داشت. امتحانش کنید. غرقش شوید. و تاثیرش را لمس کنید.

۴- شناختن به‌تر خود

در ادامه‌ی مورد قبل، باید بگویم که موقع خلق هنر -حتی اگر نتیجه‌اش فوق‌العاده نباشد- بخش‌های ناخودآگاهی از مغزمان فعال می‌شوند. این بخش‌های ناخودآگاه، در کنار انتخاب‌های خودآگاه‌مان قرار می‌گیرند تا نتیجه‌ی نهایی کارمان را خلق کنند.

در نتیجه ممکن است بعد از چند ساعت عکاسی و دیدن پشت سر هم مجموعه‌ی نتایج، نکات جالبی درمورد خودتان و حال فعلی‌تان کشف کنید.

مثلا یادم هست که یکی دو سال پیش بعد از یک جلسه‌ی چندساعته‌ی عکاسی در خیابان، به خانه برگشتم و مموری دوربین را ریختم توی کامپیوتر تا عکس‌ها را ببینم. اصلا فکرش را نمی‌کردم. ولی اکثر عکس‌هایم شامل رنگ‌های تیره و سایه‌های تاریک و کنتراست‌های خشن بودند؛ و البته آدم‌های خسته و عصبی.

دلیل این اتفاق، عصبانیت و ناامیدی خودم در آن برهه‌ی خاص بود. و آن چند ساعت عکاسی به من کمک کرد تا خودم و احساساتم را به‌تر بشناسم. و همین شناخت و درک به‌تر از اوضاع، می‌تواند باعث کاهش استرس آدم شود.

نوبت شما

بروید عکاسی و بعد، از تاثیرش روی حال‌تان بنویسید. در کامنت‌ها منتظرتان خواهم بود!

این پست را با دیگران هم به اشتراک بگذارید تا باهم قدم مثبتی در جهت حفظ سلامت روان‌مان برداریم.