تو این قسمت، یه سریال کارتونی جذاب و بی‌نقص رو به‌تون معرفی خواهم کرد که می‌تونه در این دوران بی‌سریالی ناشی از کرونا کلی مشغول‌تون کنه! Dragon Prince رو ببینید.

 

اگه اهل تماشای فیلم و سریال‌اید، من رو در شبکه‌های اجتماعی یا یوتیوب یا پادگیر مورد علاقه‌تون دنبال کنید و منتظر قسمت‌های بعد باشید.

توییتر پادکست چی ببینم | توییتر حامد | اینستاگرام حامد | لینکدین حامد | کانال تلگرام | کانال یوتیوب

صفحه‌ی پادکست در anchor | در google podcasts | در apple podcasts | در spotify | در castbox

 

بشنوید

روی یکی از پلیرها کلیک کنید.

 

متن پیاده‌شده‌ی صدای این قسمت:

سلام، من حامد درخشانی هستم و شما دارید پادکست چی ببینم رو می‌شنوید. این قسمت: یه سریال کارتونی بی‌نقص.

[موسیقی تیتراژ]

با توجه به این‌که به ماه سپتامبر رسیدیم و تقریبا هیچ سریالی که قرار بوده ادامه‌ش بی‌آد، هنوز شروع نشده و احتمالا تا آخر ۲۰۲۰ هم شروع نخواهد شد -چون تازه فیلم‌برداری رو شروع کردن- می‌تونیم بگیم که خیلی رسما به دوران بی‌سریالی رسیدیم.

و یکی از کارایی که می‌تونیم در این دوران بی‌سریالی انجام بدیم، اینه که بریم سراغ سریالای کارتونی. سریالای کارتونی تقریبا طبق برنامه جلو خواهند رفت؛ چون تولیدشون اون محدودیت‌های خاص تولید سریال رو نداره و می‌تونن خیلی راحت ادامه بدن. و احتمالا خیلیاتون -مثل من- خیلی اهل کارتون نباشید در حالت عادی و خیلی از کارتونای باحال رو تا حالا ندیده باشید و براتون تازه باشن.

من فکر کنم توی شیش هفت سال اخیر، یه سریال و چند تا فیلم انیمیشین کارتونی دیدم و کلا خیلی سمت این کارتونا نمی‌رفتم. در نتیجه وقتی تصمیم گرفتم این کارو بکنم -در این دوران بی‌فیلمی بی‌سریالی برم سمت کارتونا- کلی انتخاب جذاب داشتم.

توی این قسمت و در ادامه، درمورد یکی از این کارتونا که اخیرا دیدم و خیلی ازش لذت بردم و به نظرم واقعا کارتون بی‌نقصی بود -سریال کلا بی نقصی بود- بیش‌تر صحبت خواهم کرد.

 

یک پست دیگر هم بخوانید:  ۶ سریال علمی تخیلی که باید ببینید

 

یه نکته‌ی عجیب برای من این بود که قبل از این‌که خیلی شانسی پیداش کنم -با کلی سرچ اینترنتی و اینا- اصلا اسم این کارتونم نشنیده بودم. و کلا نتفلیکس به نظرم خیلی خوب عمل نکرده در مارکتینگ این کارتون و تریلرشم خیلی جذاب نبود. خود سریال نسبت به تریلرش خیلی خیلی خیلی جذاب‌تره.

یه نکته‌ی دیگه که باید بدونید اینه که خالقین سریال دو نفر هستن به اسم ارون ایهاز (Aaron Ehasz) -که بعید می‌دونم اسم‌شو درست تلفظ کرده باشم- و جاستین ریچموند (Justin Richmond). که اولی سرتیم نویسنده‌های سریال کارتونی آواتار: د لست ایربندر (Avatar: The Last Airbender) بود که اگر دیده باشیدش یا حتی اگر درموردش شنیده باشید، احتمالا می‌دونید که یکی از به‌ترین سریال‌های کارتونی چند دهه‌ی اخیره.

سریالی که دارم درموردش حرف می‌زنم، یک سریال کارتونیه به اسم دراگون پرینس (Dragon Prince). امتیازش در Rotten Tomatoes (راتن تومیتوز) ۱۰۰ از ۱۱۰ ـه و در IMDB (آی‌ام‌دی‌بی) ۸٫۴ از ۱۰٫

سه فصل از این سریال پخش شده و نتفلیکس گفته که قطعا کنسلش نخواهد کرد و قراره توی هفت فصل داستانش رو تموم کنه. این سه فصل پخش‌شده، هرکدوم ۹ قسمت دارن. یعنی تا الان جمعا ۲۷ قسمت از سریال پخش شده که تماشا کردن همه‌شون تقریبا ۱۲ ساعت طول می‌کشه.

اول بذارید با کسایی صحبت کنم که سریال آواتار د لست ایربندر رو دیدن و دوستش داشتن. نکات مثبت این سریال جدید برای شما که آواتار رو دیدید اینه که انیمیشن دراگون پرینس نسبت به انیمیشن آواتار، یه مقدار کیفیت به‌تری داره و جذاب‌تره از لحاظ گرافیکی، کاراکترا همون‌قدر جذاب و باحال و بامزه‌ان و داستان احتمالا از آواتار هم یه مقدار جذاب‌تره و روون‌تره. ضمن این‌که به نظر می‌رسه مخاطب هدف این انیمیشن جدید هم نسبت به آواتار، یه مقدار بزرگ‌سال‌تره.

 

یک پست دیگر هم بخوانید:  7 سریال کمدی که باید ببینید

 

اما برای بقیه و کسایی که آواتار رو ندیدن یا می‌خوان صرفا درمورد این سریال یه مقدار اطلاعات‌شون بیش‌تر بشه، باید بگم که با یه انیمیشن فوق‌العاده جذاب از لحاظ بصری مواجه‌ایم. اون‌قدر که من رو به عنوان یک عکاس و ویدئوگرافر، به یک سیستم خاص نورپردازی علاقه‌مند کرد.

توی عکاسی، ویدئوگرافی و حتی سینما، یه سیستم نورپردازی داریم که به سیستم رامبرانت معروفه. اسم این سیستم نورپردازی، به خاطر استفاده‌ی رامبرانت -نقاش مشهور- از این حالت برای به تصویر کشیدن چهره‌ی سوژه‌هاش انتخاب شده. سیستم رامبرانت لایتینگ این‌طوریه که یک طرف چهره‌ی سوژه کاملا در نوره و روشنه و  طرف دیگه -نیم‌رخ دیگه- در سایه‌ست، به جز یک مثلث کوچیک که زیر چشمه و در واقع نور به اون‌جا رسیده.

من شخصا از این سیستم نورپردازی -و حتی وقتی که به صورت طبیعی و زیر نور خورشید اتفاق می‌افته- کلا دوستش ندارم و سعی می‌کنم که توی عکسا و ویدئوهام نباشه. ولی این انیمیشن دراگون پرینس، از این سیستم برای به تصویر کشیدن چهره‌ی کاراکتراش استفاده می‌کنه، خیلی زیادم استفاده می‌کنه. و این‌قدر انیمیشن جذابه و کاراکترا جذاب‌ان که این سیستمم به نظر آدم جذاب می‌آد. و کلا دیدن سه فصل پشت سر هم این سریال، نظر منو یه مقدار نسبت به این سیستم عوض کرده و می‌خوام بیش‌تر از این در آینده امتحانش کنم.

اینم یه نکته‌ی شخصی و کاملا بی‌ربط که یه مقدار وقت‌تون رو بیش‌تر بگیرم در این پادکست! امیدوارم که لذت برده باشید ازش!

ولی در نکات باربط به سریال، باید ادامه بدم که در طول سریال با یک داستان بی‌نقص، با کاراکترای خیلی کامل، قابل درک و دوست‌داشتنی طرف‌ایم که تا مدت‌ها به یادتون خواهند موند.

سریال، توی زمان و مکانی اتفاق می‌افته که دو تا قلمرو بزرگ وجود داره؛ یکی دست آدماست و اون‌یکی دست اِلف‌ها و باقی موجودات جادویی مثل اژدها.

داستان سریال توی فصل اول از جایی شروع می‌شه که این دو تا قلمرو دوباره در آستانه‌ی یه جنگ جدیدن. و هرچی که جلوتر می‌ریم، بیش‌تر می‌فهمیم که چه‌طور به این فضای خصم‌آلود رسیدیم و با گذشته‌ی کاراکترا و سرزمین‌های این دنیای خیالی آشناتر می‌شیم.

ضمن این‌که داستان اصلی سریال هم می‌ره جلو و تلاش کاراکترای اصلی رو می‌بینیم برای نجات دادن این دراگون پرینس -شاه‌زاده‌ی اژدهاها- برای جلوگیری از وقوع این جنگ و جلوگیری از نابودی هم سرزمین‌های آدم‌ها و هم سرزمین زِیدیا (Xadia) که همون بخش جادویی قاره‌ست.

شخصیتای اصلی سریال، دو تا پسرن از نوع آدم -که برادرن- و یه دختر اِلف. که اول به هم اعتماد ندارن این سه تا شخصیت اصلی ولی کم‌کم رفیق می‌شن و داستان اصلی سریال رو باهم می‌سازن. این کاراکترا واقعا عالی‌ان، ریزترین اتفاقی که براشون می‌افته، با دلیل می‌افته و خط داستانی‌شون واقعا بی‌نقص نوشته شده. ضمن این‌که دیالوگای خیلی فان و جذابیم دارن.

اما علاوه بر این کاراکترای اصلی قوی، یه نکته‌ی مثبت دراگون پرینس (Dragon Prince) اینه که همه‌ی کاراکترای جانبیشم واقعا عالی‌ان. یعنی به جرئت می‌تونم بگم که می‌تونید -خیلی رندوم- هر کاراکتری رو انتخاب کنید و قدرت نویسنده‌ها رو در داستان‌سازی و خلق یه دنیای جدید با وجود شخصیتای آشنا -که کنار هم واقعا کار سختیه- رو ببینید توی این کاراکتر.

 

یک پست دیگر هم بخوانید:  8 سریال پلیسی جنایی که باید ببینید

 

ترجیح می‌دم که دیگه بیش‌تر از این توضیح ندم درمورد داستان سریال و خودتون برید سراغش، ببینیدش و سورپرایز بشید و لذت ببرید از تماشای سریال. و بعدش بی‌آید برای من کامنت بذارید که چه کار خوبی کردی این سریالو معرفی کردی و کلی حال کردم باهاش.

خلاصه این‌که اگر به ژانر فانتزی تخیلی علاقه دارید و کارتون دیدن رو هم دوست دارید، به‌تون توصیه می‌کنم که سریال دراگون پرینس رو به هیچ وجه از دست ندید.

از این‌که با یه قسمت دیگه از پادکست چی ببینم هم‌راه بودید، ازتون ممنون‌ام. اگر از شنیدن این پادکست لذت می‌برید و به نظرتون مفیده، دنبال کردنش در پادگیرها و البته معرفیش به دیگران و شِیر کردنش در شبکه‌های اجتماعی رو از یاد نبرید.

[موسیقی تیتراژ]

ضمن این‌که نوشتن کامنت و ری‌ویو در پادگیرها هم همیشه کمک خوبیه برای بیش‌تر دیده شدن پادکست. پیشاپیش ازتون ممنون‌ام که همه‌ی این کارا رو می‌کنید. و تا قسمت بعد و معرفی یه سریال یا یه فیلم دیگه، عزت زیاد.

[موسیقی تیتراژ]


به دیگران هم برسانید