گرچه نمیشود برای همه حکم کلی صادر کرد، اما خیلی از اتفاقات ساده و قوانین دنیای برونگرایی که در آن زندگی میکنیم به نظر درونگراها غیرمنطقی، غیرضروری و حتی آزاردهنده میآیند. (همانطور که برعکس این مسئله هم صادق است.) در این پست، به چند مورد از این اتفاقات اشاره خواهم کرد. اگر شما هم درونگرایید و این احساسات را تجربه کردهاید، میتوانید -در کامنتها- از تجربهی خودتان بنویسید تا همهمان به این باور برسیم که واقعا تنها نیستیم؛ حداقل در تجربهها و احساساتمان.
۱- وقتی آدمها از تنها بودن بدشان میآید
تنها بودن برای برونگراها مثل یک مجازات است. تصور آنها از تنها بودن به قدری منفیست که این تصور را به همه تعمیم میدهند و انگار در حال تلاش برای اتمام یک ماموریتاند: حذف تمام تنها بودنها از دنیا.
من چند دوست برونگرا دارم که اتفاقا خیلی هم مدیونشان هستم. چون اگر نبودند، میزان بیرون رفتنهای من به شدت کاهش پیدا میکرد و به سمت صفر میرفت. اما همانقدر که وقت گذراندن با این آدمها را دوست دارم. تنها شدنم بعد از رفتنشان را هم دوست دارم. چون برای شارژ شدن دوباره و ادامهی حیاتم به این تنها بودن نیاز دارم.
این ایده برای من و باقی درونگراها اینقدر بدیهیست که وقتی دیگران از بد بودن تنهایی میگویند، به ندرت میتوانیم جلوی تعجب اولیهمان را بگیریم.
۲- زنگ زدن به جای پیام متنی
. . .
..................................................................................................................................
برای خواندن ادامهی پست یا دیدن باقی محتوا، باید عضو وبلاگ باشید.
..................................................................................................................................
.
حامد
من یه نویسنده، عکاس، ویدئوگرافر و پادکسترم که عاشق خلق محتوای بکر و تازهست. اگه دوست دارید بیشتر درموردم بدونید، صفحهی دربارهی من رو ببینید. اما اگه دوست دارید باهم رفیق بشیم، تو شبکهی اجتماعی موردعلاقهتون یا از طریق اعلانهای مرورگر دنبالم کنید، محتوا رو ببینید و نظرتونو بگید که بیشتر گپ بزنیم.
تا دفعهی بعد، عزت زیاد!
پستهای مرتبط
وقت ندارید اما میخواهید روی توسعهی فردی کار کنید و مهارتهای جدید یاد بگیرید؟
در این پست میخواهم از یک راه ساده برای گنجاندن فعالیت مورد نظرتان در میان برنامههای روزانه صحبت کنم. با استفاده از این روش، میتوانید -با وجود زمان کم و شلوغی برنامهتان- روی توسعهی فردی و کسب مهارتهای جدید کار کنید.
کار کمتر، کارآیی بیشتر: بهترین میزان ساعت کاری در ماه
میزان ساعت کاری در ماه برای ایرانیان ۱۹۲ ساعت است. به نظرتان این میزان کار، برای کارآیی کارمندان و سازمانهای مفید است؟ شواهد میگویند نه!
درونگرا یا خجالتی؟
خیلی از مردم درونگرا بودن را با خجالتی بودن یکی میکنند. در حالی که این دو صفت فقط چند نقطهی اشتراک دارند و به هیچ وجه مترادف هم نیستند.