کی مهمانی برویم، کی خانه بمانیم: راهنمای تصمیم‌گیری برای درون‌گراها

هروقت که به عید نزدیک می‌شویم و صحبت از عیددیدنی‌ها و مهمانی‌های بی‌پایان می‌شود، احساس اکثر افراد درون‌گرا با یک کلمه قابل توصیف است: استرس. انرژی درون‌گراها در جمع‌ها و مهمانی‌ها خیلی زود تخلیه می‌شود. و از آن‌جایی که عید پر است از مهمانی رفتن و میزبان دیگران شدن، فرصت چندانی برای تنهایی و شارژ دوباره نیست. در نتیجه، این دوران می‌تواند برای درون‌گراها بسیار سخت و پر از استرس باشد.

راه اصلی جلوگیری از تخلیه‌ی انرژی کامل، رد کردن بعضی از دعوت‌هاست. اما فرهنگ ایرانی ما را طوری بار آورده که اگر دعوتی را رد کنیم، بعدش معمولا عذاب وجدان می‌گیریم. اگر خودمان هم عذاب وجدان نگیریم، معمولا اعضای خانواده آماده‌ی تزریق این حس به ما هستند.

در این پست، یک راه منطقی و بی‌طرفانه برای تصمیم‌گیری درمورد پذیرش یا رد کردن هر دعوت (رفتن یا نرفتن به هر مهمانی) در اختیارتان خواهم گذاشت تا راحت‌تر تصمیم بگیرید و از شر عذاب وجدان‌تان هم خلاص شوید.

کاربرد اصلی این راه، برای افراد درون‌گراست. اما هیچ دلیلی برای عدم استفاده‌ی دیگران از آن وجود ندارد. توصیه می‌کنم که بخوانیدش و از همین حالا، آن را با اعضای خانواده‌تان در میان بگذارید. یک جر و بحث و دعوای احتمالی قبل از رسیدن عید، به‌تر از بحث درمورد هر مهمانی در میان تعطیلات است.

 

مهمانی (یا رویداد) برویم یا نرویم: جواب را حساب کنید!

دکتر Arnie Kozak در کتابش به نام The Awakened Introvert (درون‌گرایِ بیدارشده) یک سیستم حساب‌گر برای تصمیمات اجتماعی آورده. این سیستم، توسط Kelsey Cleveland -که یک تسهیل‌گر و مبدع Desire Map است- کمی تغییر پیدا کرده تا شامل سوالاتی درمورد احساسات دل‌خواه شما هم باشد.

نسخه‌ای که در ادامه می‌بینید، نسخه‌ی ثانویه‌ی این ماشین حساب اجتماعی‌ست. این سوالات را از خودتان بپرسید و در پاسخ، یک عدد بین ۱ تا ۱۰ انتخاب کنید. عدد ۱ نشان‌دهنده‌ی یک نه‌ی قاطع و واکنش منفی‌ست. حوالی عدد ۵ نشان‌دهنده‌ی واکنش خنثی و بی‌تفاوتی‌ست. (یعنی برایتان فرقی ندارد) و عدد ۱۰، یک بله‌ی محکم و مثبت‌ترین واکنش ممکن است. هر عددی در این طیف را می‌توانید به عنوان پاسخ‌تان انتخاب کنید.

اعداد انتخاب‌شده را بنویسید.

 

سوال اول: آیا به اندازه‌ی کافی انرژی دارید؟

چه برنامه‌های دیگری برای امروز و چند روز آینده دارید؟ کدام‌یک اولویت بیش‌تری دارند؟ اگر به این مهمانی بروید، انرژی لازم برای برنامه‌های بعدی با اولویت بیش‌تر را خواهید داشت؟ حضور در این مهمانی انرژی‌تان را کم‌تر خواهد کرد یا بیش‌تر؟ چه‌قدر؟

 

سوال دوم: این مهمانی چه‌قدر برای آدم‌های مهم زندگی‌تان اهمیت دارد؟ حضورتان در آن چه‌قدر مهم است؟

مثلا اگر به مهمانی یکی از فامیل‌ها نروید، مادر و پدر یا هم‌سرتان چه‌قدر ناراضی و ناراحت خواهند بود؟ اگر به خانه‌ی یکی از خاله‌ها سر بزنید و به مهمانی آن‌یکی نروید، روابط فامیلی چه‌قدر ضربه خواهند خورد؟

اگر رئیس‌تان شما و باقی هم‌کاران را به یک رویداد خاص دعوت کرده، عدم حضورتان چه‌قدر به رابطه‌ی کاری‌تان با رئیس و هم‌کاران لطمه خواهد زد؟

 

سوال سوم: رویداد مورد بحث، چه‌قدر براساس ارزش‌های شخصی‌تان مهم است؟

مثلا دارید درمورد رفتن به یک رویداد خیریه‌ی سالانه تصمیم می‌گیرید که حضور در آن هر سال حال‌تان را به‌تر می‌کند؟

 

سوال چهارم: آیا می‌خواهید روابطه دوستانه‌تر و نزدیک‌تری با میزبان یا سایر حاضرین در رویداد/مهمانی بسازید؟

مثلا اولین بار است که می‌خواهید به خانه‌ی فامیل هم‌سر آینده‌تان بروید؟ یا با کسانی طرف‌اید که شما را از قبل می‌شناسند و می‌دانند که مهمانی‌های شلوغ را دوست ندارید؟

 

سوال پنجم: آیا امکان خروج از مهمانی/رویداد را -هر وقت که دوست داشته باشید- خواهید داشت؟

اگر به‌تر است یا مجبورید که در این مهمانی یا رویداد شرکت کنید، آیا امکان خارج شدن از محل برگزاری در وقت دل‌خواه‌تان را خواهید داشت؟

 

سوال ششم: حدس می‌زنید چه‌قدر از این برنامه لذت خواهید برد؟ تجربه‌تان از مهمانی‌ها/رویدادهای مشابه قبلی چه‌طور بوده؟

فکر می‌کنید قرار است خوش بگذرد؟ قبلا مهمان همین میزبان بوده‌اید یا در همین رویداد شرکت کرده‌اید و می‌دانید که با چه فضایی روبه‌رو خواهید بود؟

 

سوال هفتم: بعد از مهمانی زمانی برای استراحت و ریکاوری خواهید داشت؟

دوباره به برنامه‌ی روز مهمانی و یکی دو روز بعدش نگاه کنید. روز بعد یا بلافاصله بعد از این مهمانی باید در یک برنامه‌ی دیگر شرکت کنید؟ آیا فرصت کافی برای خواب و استراحت شبانه را خواهید داشت؟

 

سوال هشتم: به جز میزبان، کس دیگری را هم در این مهمانی می‌شناسید؟

چند نفر از حاضرین را می‌شناسید؟ به وقت گذراندن با چند نفر از آن‌ها علاقه‌مندید؟ (هرچه تعداد غریبه‌ها بیش‌تر باشد، انرژی بیش‌تری از درون‌گراها گرفته می‌شود.)

 

سوال نهم: دعوت شدن چه حسی به شما می‌دهد؟

وقتی که به این مهمانی/رویداد دعوت شدید، چه حسی داشتید؟ خوش‌حال بودید و حس مثبتی داشتید یا برعکس؟

 

سوال دهم: اگر مطمئن بودید که عدم حضورتان هیچ عواقبی نخواهد داشت، بازهم می‌خواستید به این مهمانی/رویداد بروید؟

برای چند لحظه به احساسات دیگران و عواقب قضیه فکر نکنید. اگر تنها احساسات و خواسته‌های مهم در دنیا، خواسته‌ها و احساسات خودتان بودند، به حضور در این مهمانی/رویداد علاقه‌مند بودید یا درموردش هیجان‌زده بودید یا نه؟

 

روش جمع‌بندی و رسیدن به نتیجه

اعدادی که در پاسخ به این ده سوال نوشته‌اید را جمع بزنید.

اگر نتیجه بالای ۹۰ بود، بدون شک به دعوت‌تان جواب مثبت دهید.

اگر نتیجه بالای ۷۰ بود، شرکت در این مهمانی/رویداد تصمیم خوبی خواهد بود.

اگر نتیجه بالای ۶۰ بود، نکات مثبت و منفی تقریبا هم‌دیگر را خنثی می‌کنند و می‌توانید براساس حس و حال فعلی‌تان تصمیم بگیرید.

اگر نتیجه پایین‌تر از ۶۰ بود -با احترام و ادب تمام- دعوت را رد کنید و بدون عذاب وجدان در خانه بمانید.

 

بعد از مهمانی، چه‌طور انرژی ازدست‌رفته را جبران کنیم و دوباره شارژ شویم (راهنمای ریکاوری بعد از مهمانی برای درون‌گراها)

اگر تصمیم نهایی‌تان رفتن به مهمانی‌ست، باید به فکر تجدید انرژی بعد از آن باشید. بسته به ویژگی‌های شخصیتی خاص خودتان، می‌توانید از بین راه‌های زیر -و روش‌های مشابه آن‌ها- انتخاب کنید:

– به سکوت کامل پناه ببرید و صدای تلویزیون، کامپیوتر، آدم‌ها، گوشی موبایل و… را حذف کنید

– در اتاق‌تان بمانید و کتاب بخوانید

– فیلم ببینید

– به یک کافه بروید و مطالعه کنید یا چیزی بنویسید

– اگر شهرتان موزه دارد، به بازدیدش بروید

– تنهایی به گردش بروید

– به موزیک آرامش‌بخش مورد علاقه‌تان گوش کنید

و…

 

---

نوبت شما

نظرتان درمورد روش پیشنهادی این پست برای تصمیم‌گیری درمورد مهمانی‌ها چیست؟ شما از چه روش‌هایی برای شارژ شدن دوباره استفاده می‌کنید؟

این پست را برای دوستان‌تان هم بفرستید. باقی پست‌های اسفندماه که به درد تعطیلات نوروز می‌خورند و با تگ پیشواز نوروز منتشر شده‌اند را هم ببینید.

---