تو تاریخ ادبیات جهانی

لب‌هایت سرآغاز تمام داستان‌های عاشقانه،

چشمانت روایت‌گر تمام تراژدی‌ها،

گونه‌هایت -وقتی که لبخند می‌زنی- یک درام واقعی،

و دستانت -وقتی که دستانم را می‌گیری- پر از حماسه‌اند!

و من شاعر تازه‌کاری که حتی خودش هم باور ندارد که می‌تواند چون تویی را توصیف کند…

0 0 vote

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

View all comments

می‌نویسم «سلام، چه خبر!؟» تو بخوان «دلم تنگ است می‌خواهم صدایت را بشنوم» من برایت خط به خط می‌نویسم به امید این‌که تو بین خط‌ها را بخوانی.

اگه محتوای عادی وبلاگو دوست داشتید...