خیلی از ما -در تمام طول زندگیمان- بعضی احساسات را پنهان میکنیم، بعضی حرفها را نمیگوییم و بعضی کارها را نمیکنیم. اما نه به این خاطر که انتخاب خودمان این است! ما خودمان را سانسور میکنیم چون بهمان دیکته شده که پسر خوب، دختر خوب، پدر خوب، مادر خوب و هر «خوب» دیگری که قرار است باشیم، نباید بعضی کارها را انجام دهد.
نتیجه هم شده یک خِیل آدم افسرده و مضطرب و عصبی که سالها وانمود کردهاند و دیگر حتی نمیدانند خود حقیقیشان چه شکلیست. چه برسد به شناخت راههای بازگشت به آن…
در این پست، از تجربیات یکی دو سال اخیرم خواهم نوشت که باعث شدند بعد از سالها به آرامش برسم و دیگر از همه چیز و همه کس عصبانی نباشم. اما همین اول یک تقلب بهتان میده: خلاصهی همهشان این است که یادم گرفتم خودم باشم.
توصیهی من این است که مراحل زیر را به ترتیب طی کنید.
۱- با خودتان درمورد افکار، احساسات، نیازها و خواستههایتان صادق باشید
. . .
..................................................................................................................................
برای خواندن ادامهی پست یا دیدن باقی محتوا، باید عضو وبلاگ باشید.
..................................................................................................................................
حامد
من یه نویسنده، عکاس، ویدئوگرافر و پادکسترم که عاشق خلق محتوای بکر و تازهست. اگه دوست دارید بیشتر درموردم بدونید، صفحهی دربارهی من رو ببینید. اما اگه دوست دارید باهم رفیق بشیم، تو شبکهی اجتماعی موردعلاقهتون یا از طریق اعلانهای مرورگر دنبالم کنید، محتوا رو ببینید و نظرتونو بگید که بیشتر گپ بزنیم.
تا دفعهی بعد، عزت زیاد!
پستهای مرتبط
پنج چیز که برای درونگراها هیچوقت منطقی به نظر نمیرسند
خیلی از اتفاقات ساده و قوانین دنیای برونگرا به نظر درونگراها غیرمنطقی، غیرضروری و حتی آزاردهنده میآیند. (همانطور که برعکس این مسئله هم صادق است.) در این پست، به چند مورد از این اتفاقات اشاره خواهم کرد.
۷ نشانهی دوست داشتن واقعی (آخری از همه مهمتر است!)
در تمام روابط عاطفی کار به مرحلهای میرسد که باید برای ادامه دادن یا تمام کردن رابطه تصمیم بگیریم. برای این تصمیم، باید بدانیم که طرفمان را واقعا دوست داریم و این حس دوطرفه است یا نه. در این پست با هفت مورد از نشانههای دوست داشتن واقعی آشنا خواهید شد تا در این تصمیم مهم کمکتان کنند.
چهطور به عنوان یک عکاس اعتماد به نفس داشته باشیم
همه اشتباه میکنند! اما سوال اینجاست که چهطور میتوانیم با وجود این اشتباهات -به عنوان یک عکاس- اعتماد به نفس داشته باشیم و به کارمان ادامه دهیم؟ در این یادداشت تلاش کردهام براساس تجربهی شخصی به این سوال پاسخ دهم.